دلنوشته بهار من 1
شاهدان آنچه عیانست چه حاجت به بیانست
بپذیرید گوش لیلا قفل و زنجیر به زبانست
حق نگهدارید که این دل سالها با همه قهرست
مرحم نبودن او سرکش یک جام زهرست
.......
این دل از نبودن او بشکند خلاصه تنهاست
مشکل زمانه ما ارتباط با جمع تنهاست
دوستان اگر کنارید روبرو سراب و رویاست
گر که پشت من بیایید جای فرداتان همینجاست
(( دلنوشته کیوان لاجوردی ))
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:
[ 8 / 1 / 1394برچسب:کیوان لاجوردی, ] [ 11 قبل از ظهر ] [ كيوان ]
[ نظر بدهید ]